استان سیونیک

سیونیک (در ارمنی Սյունիք تلفظ: سی‌یوونیک) استانی از کشور ارمنستان است با مرکزیت شهر کاپان که تنها استان ارمنی هم مرز با ایران است.

نام تاریخی و پیشین این منطقه زنگزور بوده است.

۲۰ درصد از استان سیونیک پوشیده از جنگل بلوط است که هم اکنون رو به نابودی گذاشته است.

== شهر مغری ==

شهر مرزی این استان با ایران شهر مِغری است.

مغری گرمترین جای ارمنستان است و آب و هوایی خشک دارد ولی آب رودخانه مغری باعث سرسبزی شهر و پیرامونش شده است.

راه پیوند مغری به بقیه ارمنستان از کاجاران بسوی شمال میگذرد که راه دشوارگذری است ولی هم اکنون شرکتهای ایرانی با سرمایه ایران سرگرم ساخت یک تونل مهم در ارمنستان بنام تونل کاجاران هستند تا راه گذرش (ترانزیت) ایران به ارمنستان بهبود یابد . جاده کوهستانی مغری بلندترین نقطه در قفقاز است و ۲۵۳۵ متر بلندا دارد.

بر روی تپه‌ای در شمال شرقی شهر دژی قرار دارد بنام دژ مغری بِرد که در سده ۱۰ میلادی ساخته شده و در اوایل سده ۱۸ بدست داوود بیگ بازسازی شد. این دژ تنها دژ در ارمنستان است که ویژه کاربرد تفنگ و اسلحه گرم طراحی شده است.

داوود بیگ فرمانده جنگجویان ارمنی بود که با عثمانیها می‌جنگیدند. در اینجا در سال ۱۷۲۷ ، ۴۰۰ تن از افراد داوود بیگ توانستند ۵ روز تمام در برابر نیروی عثمانی که شمارشان چندین برابر بود و از غرب آمده بودند ایستادگی نمایند تا اینکه نیروی کمکی رسید.در مغری و پیرامون کلیساهای تاریخی و خانه‌های قدیمی چندی نیز وجود دارد.

فعالیت اصلی صنعتی این سامان وجود کارخانه مس و مولیبدن زنگزور و کارخانه مس و مولیبدن آگاراک است.

== زنگِزور ==

زنگِزور نام رشته کوهی در این استان و نام کهن آن سامان نیز هست.

بسیاری از نامهای دیگر قدیمی آبادیهای این منطقه نامهای ایرانی بوده‌اند که بیشترشان به پسوند -وان ختم می‌شده‌اند. -وان یک پسوند ایرانی است به معنای جا و محل. این پسوند را در نامهایی مانند شیروان، کندوان (جای کندو‌ها)، لیقوان، سراوان، شیشوان، نخجوان و غیره هم مشاهده می‌کنیم. برای مثال نام اصلی شهر کاجاران ارمنستان هم نام ایرانی گجوان (تلفظ: گَه جِه وان) بوده که بعدآ به کاجاران ارمنی بمعنی جایگاه دلیران تغییر یافته‌است.

این کوهها کانسارهای ارزشمندی از مولیبدن، مس و آهن دارد.

== پیوند به بیرون ==

عکسهایی از مغری