گیوه

گیوه نوعی پاپوش ویژه مردان روستایی و از جمله صنایع دستی مناطقی از ایران است. در استان فارس، اصفهان، چهارمحال و بختیاری و کرمانشاه تولید گیوه رواج دارد همچنین تولید گیوه در استان مرکزی نیز وجود داشته که به مرور زمان بسیار کم شده. همه مراحل تولید این پاپوش، دستی است و مواد اولیه آن نخ قالی و( نخ ابریشم در شهرستان آباده استان فارس) (که اصطلاحاً تنه نامیده می‌شود) و ضایعات چرم است. رویه گیوه بدست زنان و توسط انواع سوزن ها (به جز سوزن خیاطی) و جوالدوز بافته می‌شود و قسمت کف گیوه (زیره) سه نوع می باشد: یکی از انواع آن پارچه است که جنس پارچه باید از پنبه باشد و به غیر از پنبه، نمی توان آن را درست کرد.(تختی که از پارچه تهیه می شود، هر چه پارچه کهنه باشد تخت آن مرغوب تر است. دومین نوع آن چرم است که کیفیت آن کمتر از پارچه است. سوم لاستیک است که از کیفیت خیلی کمی برخوردار است ولی طول عمر آن از بقیه زیادتر است. تختی که پارچه در ساختمان آن بکار رفته در فرهنگ آباده به آن شیوه می گویند. این نوع تخت از نظر کیفیت در سطح بالایی قرار گرفته.

== انواع گیوه ==

دراستان کرمانشاه چهار نوع گیوه تولید می‌شود: گیوه تخت آجیده که کف تخت آن با نخ آج خورده‌است و استحکام زیادی داشته و بهترین نوع گیوه به شمار می‌آید. گیوه تخت چرمی که کف آن چرم یک تکه گاومیش است. گیوه تخت پلاستیکی که ارزانترین است و گیوه با رویه ابریشمی که رویه آن از نخهای ابریشمی رنگارنگ و دارای نقش‌های هندسی است.

کلاش اورامی نوعی گیوه‌است که توسط گیوه بافان هورامان با تکه‌های پارچه به هم دوخته شده با روده دام به هم بافته می‌شود.

== نگارخانه ==

پرونده:Kurd Klash.jpg|کلاش کردی کرمانشاه