سامانه توکار

سامانهٔ توکار، (Embedded یا نهفته در بعضی منابع) سامانه‌ای رایانه‌ای با کاربرد ویژه است که در یک دستگاه بزرگ‌تر جاسازی شده باشد. کاربردهای یک سامانه توکار بسیار با کاربردهای یک رایانه شخصی تفاوت دارد.

این سامانه معمولاً به تمامی روی یک تراشه ساخته و درون سامانه دیگری به‌نام سامانه میزبان (host system) جاسازی شده است و کارهائی مانند کنترل رفتار و عملکرد زیرسامانه‌های سامانه میزبان را بر عهده دارد. نمونه‌هایی از سامانه‌های توکار را می‌توان در گوشی‌های تلفن همراه، اجاق‌های ریزموج، و تقریباً همه لوازم خانگی امروزی مشاهده کرد.

این سامانه‌ها با توان‌های مختلف پردازشی و در محدوده وسیعی از سایر مشخصه‌های عملیاتی (مانند میزان مصرف توان الکتریکی و ابعاد تراشه) و با قیمت‌هایی از کسری از یک دلار تا بیشتر از صد دلار به بازار عرضه می‌شوند.

تفاوت ساختاری اصلی آنها با پردازشگرهای مرکزی مورد استفاده در رایانه‌های مستقل نداشتن واحد مدیریت حافظه (MMU) و استفاده از آنها در کاربردهای بی‌درنگ است.

== سیستم‌عامل برای سامانه‌های توکار ==

معمولا برای استفاده بهینه‌تر از منابع ماشین، بر روی سامانه‌های توکار هم از سیستم‌عامل کمک گرفته می‌شود. هسته لینوکس بخاطر باز متن بودن و قابلیت انعطاف بالایی که دارد برای آن دسته از سخت‌افزارهایی که دارای واحد مدیریت حافطه (MMU) نیستند نیز قابل پورت کردن است. که به آن یوسی‌لینوکس گفته می‌شود. امروزه یوسی‌لینوکس برای معماری‌های سخت‌افزاری متونعی پورت شده‌است.

== نمونه‌های سامانه‌های توکار ==

* خودپرداز
* تلفن همراه
* ابزار شبکه رایانه‌ای مانند مسیریاب و بارو
* چاپگر رایانه ای
* دیسک گردان
* فراورده‌های خودکار خانگی مانند دماپا، تهویه، آب افشان، و آژیر دزدگیر
* ماشین حساب دستی
* لوازم خانگی مانند تندپز، ماشین رختشویی، تلویزیون، دی.وی.دی
* نرم‌افزار و سخت‌افزار کنترل پرواز و دیگر سامانه‌های جاسازی شده در هواگردها و موشک ها.
* لوازم پزشکی
* ساعت مچی چندکاره

== جستارهای وابسته ==

* یوسی‌لینوکس