زبان‌های هندوایرانی

خانواده‌های زبانی هندوایرانی نام یکی از زیرشاخه‌های خانواده‌های زبانی هندواروپایی است. زبان‌های هندوایرانی گسترهٔ جغرافیایی بزرگی شامل فلات ایران، قسمتهایی از آسیای میانه، شمال شبه‌قاره هند و بخش‌هایی از قفقاز را در بر می‌گیرد.

== نظرات در مورد زیرشاخه‌های زبان‌های هندوایرانی ==

اختلافاتی پیرامون زیرشاخه‌های زبان‌های هندوایرانی وجود دارد که بیشتر این مناقشات در مورد زبان نورستانی و خانوادهٔ زبان‌های داردی است.

=== نظریه نخست درباب زیرشاخه‌های خانوادهٔ زبانی هندوایرانی ===

در این نظر خانوادهٔ زبان‌های داردی را زیرشاخه‌ای از زبان‌های هندوآریایی و زبان نورستانی را جزئی از خانوادهٔ زبان‌های داردی فرض کرده‌اند.

# زبان‌های هندوآریایی
# زبان‌های ایرانی

=== نظریه دوم درباب زیرشاخه‌های خانوادهٔ زبانی هندوایرانی ===

بر اساس این نظریه، خانوادهٔ زبانی هندوایرانی، مشتمل بر سه شاخه اصلی می‌شود. این سه شاخه عبارت‌انداز:

# زبان‌های هندوآریایی
# زبان‌های ایرانی
# زبان‌های داردی

=== نظریه سوم درباب زیرشاخه‌های خانوادهٔ زبان هندوایرانی ===

در این بخش‌بندی که در سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵ توسط زبانشناس نروژی گئورگ مورگنشتیرنه ارائه شد، زبان‌های نورستانی را فرزندی مستقل در خانوادهٔ زبان‌های هندوایرانی فرض کرده و زبان‌های داردی را جزئی از زبان‌های هندوآریایی در نظر گرفته‌است. بر اساس این نظریه شاخه‌های اصلی خانوادهٔ زبانی هندوایرانی عبارت‌انداز:

# زبان‌های هندوآریایی
# زبان‌های ایرانی
# زبان‌های نورستانی

=== نظریه چهارم درباب زیرشاخه‌های خانوادهٔ زبان هندوایرانی ===

در این تقسیم‌بندی، خانواده زبانی هندوایرانی دارای چهار فرزند مستقل یعنی زبان‌های ایرانی، زبان‌های هندوآریایی، زبان‌های داردی و زبان‌های نورستانی است.

# هندوآریایی
# زبان‌های ایرانی
# زبان‌های نورستانی
# زبان‌های داردی

== منابع ==