دین ابراهیمی

عنوان دین‌های ابراهیمی در مطالعه تطبیقی دین‌هایی استفاده می‌شود که از سنت باستانی ابراهیم در نوشته‌های سامی الهام می‌گیرند. یهودیت، مسیحیت، اسلام و دین بهائی در این طبقه قرار می‌گیرند. در بعضی موارد دین‌های مورمون، سیک، و دیگر موارد وابسته در این طبقه‌بندی اشاره می‌شوند. در عین حال، ممکن است خود پیروان این دین‌ها باور متفاوتی داشته باشند. بعضی یهودیان و مسیحیان هم باور دارند که اسلام دینی ابراهیمی نیست{مدرک}. بهائیان دین خود را ادامه سایر ادیان مانند یهود، مسیحیت و اسلام می‌دانند بنابراین مدعی ابراهیمی بودن دین خود هستند. در حالی که اسلام دین بهائی را به رسمیت نمی‌شناسد.مورمون‌ها هم خود را ابراهیمی می‌دانند. مذهب رستافران هم خود را ابراهیمی می‌دانند.

ابراهیم از پیامبران (یا یکی از سه شه‌پدر در سنت یهود) سامی است که داستان او در تورات و قرآن با اختلافات جزئی آمده است.

ادیان ابراهیمی همگی معتقد به تئوری پیامبری هستند، یعنی معتقدند خداوند افرادی را انتخاب می‌کند و برای آنها پیغامهایی را بطور مستقیم یا با واسطه یک فرشته ارسال می‌کند. تئوری پیامبری در بعضی ادیان غیر ابراهیمی خدامحور می‌تواند یک خرافه و حتی کفر به شمار رود.

دین‌های ابراهیمی یکی از سه گروه بزرگ دینی هستند. دو گروه دیگر عبارت‌اند از دین‌های دارمایی و دین‌های تائویی.

== منابع ==