بادپر

بادپر، هواپیمای بی موتور یا گلایدر، هواگردی است که بدون به کار گیری از انرژی موتور به پرواز در می‌آید. در واقع چون این پرنده نیروی پیشران موتور را ندار؛ باید برای غلبه بر نیروی درگ و حفظ سرعت ثابت یک زاویه سرش منفی را به کار گیرد. به سخنی دیگر از مولفه وزن خود برای غلبه بر اصطکاک کمک می گیرد. بال‌های این هواگرد بلندتر و باریک‌تر از هواپیمای معمولی است که نیروی برای بیش تری هم می‌دهند. بادپر را بیش تر به کمک یک هواپیمای یدک کش به پرواز در می‌آورند. زمانی که هواپیمای بی موتور به اندازه ی کافی اوج می‌گیرد آن را رها می‌کنند. بادپر با به کار گیری نیروی باد، در هوا می ماند و آرام آرام از ارتفاع آن کاسته می‌شود. اگر سرعت باد با سرعت کاهش ارتفاع بادپر یکسان باشد، بادپر در ارتفاع ثابتی قرار خواهد گرفت و هنگامی سرعت بیش تر می‌شود، ارتفاعش افزایش می‌یابد. ابزار فرود آمدنشان دربردارنده ی یک چرخ است که زیر کابین خلبان جای گرفته است و در پشت دُم آن هم چرخ کوچک دیگری جای دارد، که از آسیب دیدن دم در هنگامی که روی زمین است، جلوگیری کند.

== تاریخچه ==

در سال ۱۸۵۳ نخستین بادپر با یک سر نشین به پرواز درآمد و تنها توانست درازای یک دره را پرواز کند. بادپرهای امروزی می‌توانند بسیار بیش‌تر از این مسافت پرواز کنند. در سال ۱۹۸۶ یک هواپیمای بی‌موتور توانست بر فراز کالیفرنیا تا ارتفاع ۱۱۵۰۰ متری از سطح زمین اوج بگیرد.

== چگونگی پرواز ==

در هواپیماهای بی موتور برای پیش رانش نیروی گرانش زمین را به کار می گیرند. بادپر (گلایدر) گونه ای رایج هواپیمای بی موتور است. هواپیمای بی موتور را باید پیش از آغاز پرواز با ابزاری جدا از آن به بلندایی (ارتفایی) مناسب رساند و پس از آن هواپیما می تواند با به کار گیری از نیروی گرانش و جریان های هوایی پرواز کند.

== منابع ==

* کتاب دانشنامه کودکان و نوجوانان
* کتاب مرجع دینامیک پرواز