استودان

اَستودان یا ستودان واژه استودان از دو بخش اَستو- (هسته :استخوان) و -دان (جایگاه) درست شده‌است. و به معنی جایگاه نگهداری استخوان است. استوان حفره‌هائی است که به صورت‌های منظم و چهارضلعی یا بدون ترتیب و ساده‌تر در درون سنگ کوه ایجاد کرده، استخوان‌های مردگان را در آن می‌نهاده و دهانهٔ آنرا می‌بسته‌اند. بعضی از استودان‌های عهد ساسانی مشتمل بر نوشته‌های مذهبی و نام، در گذشته بوده‌است. این رسم، یکی از رسوم زرتشتیان است و بازمانده استودان‌های کهن را می‌توان در شوشتر، نقش رستم و استان یزد، ایران مشاهده کرد.

== پانویس ==

== جستارهای وابسته ==

* دخمه‌های زرتشتی شوشتر

== منابع ==

اوشیدری، جهانگیر. دانشنامهٔ مزدیسنا، واژه نامهٔ توضیحی آیین زرتشت. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۱ ، ISBN 964-305-307-5